ofan

adv.

1) from above, down, downwards;

falla ofan, to fall down;

taka ofan húsin, to pull down the house;

2) on the uppermost part, at the top (klettrinn var víðr ofan);

3) above the surface of, with gen. (ofan jarðar);

4) with preps.:

ofan af, down from (ofan af landi);

ofan á or ofan, down upon (leggr Refr á hann ofan aptr klæðin, ok þar leggst Álfdís ofan á klæðin);

besides (á þetta ofan allt gerði hann suðr at oss þrettán skútur);

þola hverja skömm á aðra ofan, to bear one disgrace after another;

ofan á or á ofan, to boot, into the bargain, = þar á ofan;

ofan eptir, down along (reið hann þá ofan eptir dal);

ofan frá, below (var verkr í enni hœgri kinn ofan frá auganu);

ofan fyrir, down over (hann féll dauðr ofan fyrir klettinn);

fyrir ofan, above (arfasáta, er hér stendr fyrir ofan húsin);

steinveggr var fyrir ofan, above, higher up.

* * *

adv., the mod. Faroe dialect has oman, [Goth. obana; A. S. ofan; Germ. oben]:—from above, down, downwards.; falla ofan, to fall down, 623. 24, Eg. 240: taka ofan hús, to pull down, 100; fóru ofan þangat, Nj. 68; hann klauf ofan allan skjöldinn … reist ofan allan fótum, from top to bottom, 246; hann hjó frá ofan höndina, separated, cut off the hand, 160: metaph., telja e-t ofan, to ‘talk down,’ dissuade, Fms. xi. 11; taka ofan, to uncover the head.

II. with prepp. denoting motion from above; ofan af landi, Eg. 32; ofan af himnum, down from heaven; ofan til skipa, 244; ofan eptir dal, ofan eptir eyrum; hann féll ofan fyrir klettinn, he fell down over the rock, Fær. 31; ofan fyrir bjargið, ganga ofan í fen, to sink, plunge into the fen, Nj. 21; veit þá heldr fyrir ofan, it sloped downwards, Fær. 40.; detta ofan í, to sink down into the mire, of cattle; þeir riðu ofan í Skaptártungu, Nj. 261; ofan í fjöru, ofan í dalinn, ofan í gröfina, etc.; ofan á herðar, mitt læri, ofan á belti, 2; ór himni ofan, down from heaven, Clem. 21; ofan frá merkjá, Eg. 100; hann lét (the garment) falla ofan um sik … sem klæðit hrundi ofan um hann, Orkn. 182; ofan um ís, down through the ice.

2. without motion; ofan á, upon, Lat. super; stendr hann þar á ofan, Ó. H. 108; liggja ofan á, leggjask ofan á, setja, láta ofan á e-t, etc.; ríða ofan á milli, to sit between the packs of a pack-horse; leggja ofan yfir, to cover over, Fas. i. 377.

III. the uppermost part; viðr ofan, large at the top, Fær. 29.

IV. adverbial, á ofan, over and above, to boot, into the bargain, Grett. 94, Fms. ii. 42: á þat ofan, Bs. i. 71; fyrir þat ofan, besides, Grág. i. 428: fyrir ofan, with acc.; fyrir ofan hús, Nj. 199; fyrir ofan kné, 28; fyrir ofan sjó, Fms. iv. 354; steinveggr var fyrir ofan, above, higher up, Orkn. 310; fyrir ofan ok neðan.

V. with gen. above the surface of; ofan jarðar, above earth, alive; ofan sjóar, afloat.